Als de zege binnen is, vloeien tranen en beerenburg

Foto: Eize Hoekstra

Als de Dertigkwadraat 2 finisht, vloeien tranen, maar ook beerenburg en champagne. Het Sneekweek-wandbord is niet alleen voor de huidige bemanning, maar ook voor de man die de boot en de klasse zo liefhad.

Dat Siep-Jan Wiersma zijn titel inlevert met het behalen van een eerste dagzege, is een mooi detail. De stuurman uit Hempens – hij bezit al veertien wandborden – weet waar het vandaag om draait. Om de Dertigkwadraat nummer 2, Carmen. De oudste boot van deze prachtige vloot, waarmee Wiersma in 2004 naar de hoofdprijs voer.

Om de 2 te eren, blijft Wiersma meteen na de finish liggen. Als de in 1941 gebouwde Carmen de toeter krijgt, vloeien vele tranen. Op het water en de wal. Op de boot vallen stuurman Johan Schuurman en zijn bemanningsleden Ingrid Pol en Gea Nakken elkaar in de armen. Op een volgboot knalt de champagne. Bij de finishtoren pinken mannen en vrouwen menig traantje weg.

Onder hen Lia Kolk. Zij is de weduwe van Tjeerd Kolk. Hij overleed twee jaar geleden. Kolk was jarenlang een drijvende kracht achter de Dertigkwadraat-klasse. Hij zorgde er mede voor dat het veld nog altijd uit minstens vijftien boten bestaat. Ruim tien jaar was Tjeerd Kolk stuurman-eigenaar van de 2, tot het zeilen door een slopende ziekte niet meer mogelijk was. Na zijn overlijden werd zijn as uitgestrooid bij boei 5 op de Snitser Mar.

Tjeerd Kolk had zo graag met Carmen én Ingrid Pol en Gea Nakken eens de Sneekweek willen winnen. Tegen de overmacht van Wiersma (varend met onder andere Gerard Pol uit Goutum, de man van Ingrid) kon hij echter niet op. Geen schande. Als de 2 op deze slotdag dan toch wint, wordt zijn aanwezigheid gevoeld.

Als de winnnaars elkaar stevig hebben geknuffeld, wordt geen koers gezet naar de haven, waar de steiger inmiddels vol staat met blije en ontroerde collega-zeilers. Nee, de 2 vaart terug naar boei 5, bij de kop van het Starteiland.

Daar schenken Schuurman en ‘zijn’ vrouwen drie romertjes beerenburg vol, proosten en nemen de slok. De verdere inhoud van de fles wordt leeggegoten in het meer. ,,Tjeerd hield van beerenburg’’, verklaart Ingrid Pol. ,,Hij heeft vandaag echt met ons meegevaren.’’

Alle betrokken gunnen het Lia Kolk en de winnende bemanning enorm. Dit heeft zo moeten zijn. ,,Maar we kampen toch ook met dubbele gevoelens’’, zegt de in Leeuwarden woonachtige Gea Nakken. ,,Tjeerd heeft veel gewonnen, maar tijdens de Sneekweek lukte het maar nooit. Nu dus wel en dat voelt toch ook vreemd. We hadden het hem ook zo gegund.’’

Na de dood van Kolk kocht Ingrid Pol de 2. Vorig jaar werd in Jan Lubbert Bos een stuurman gevonden. Hij schafte daarna de 31 aan. Uitgerekend de Drachtster wierp zich deze week als rivaal voor de zege op. Maar zijn opvolger Johan Schuurman hield het hoofd koel. De stuurman uit Lemmer prijst echter vooral zijn ‘bevrouwing’. ,,Dat zijn de ware toppers aan boord. Petje af voor wat zij doen. Het is een geoliede machine.’’

Ook Schuurman had soms het idee dat Tjeerd Kolk ‘hem op de vingers keek’. ,,Ik voelde iets. Maar omdat het zo spannend was, moest ik me volledig focussen op het zeilen. Ik wist dat Tjeerd er was en dat wij de zege dolgraag aan hem wilden opdragen. Wat je dan voelt als het is gelukt, is werkelijk met geen pen te beschrijven