Wiep Visser

30m2 bouwer

Erelid sinds 1966

Wiep Visser zijn doopnaam is Wiendeld. Hij is de kleinzoon en vernoemd naar de oprichter van Wiendeld Visser (1854 – 1937) van later ,,Visser & Co” te Paterswolde. Deze Wiendeld was eerst veenarbeider die voor zichzelf een bootje had gebouwd. Zijn baas vond deze zo mooi dat hij voor hem ook een bootje mocht bouwen. Hiermee begon omstreeks het jaar 1900 de botenbouw Visser waar na het overlijden van Wiendeld, Co achter kwam te staan. Het bedrijf werd voortgezet door de zonen Gerlof (vader van Wiep) – Hendrik – Andries – Jan welke samen voor Co stonden.

Deze zonen zijn later mede door hun vader van grote betekenis voor onze 30m2 club geweest. Behalve botenbouwers waren zij ook bootverhuurders op het Paterswoldsemeer. Tevens stonden zij ook bekend als Rondvaartbedrijf.

Door de bouw van de 7.10 ,,de Sperwer” waren zij nauw betrokken bij het ontwerp van onze 30m2. Wiep bij mijn generatie genaamd ,,Oom Wiep” was tot 1966 aan dit bedrijf verbonden. Oom Wiep was ook een zeer begenadigd wedstrijdzeiler en hierdoor nauw betrokken met de 30m2 club. Toen hij in 1966 de exploitatie verkreeg van de nieuwe ,,Jachthaven de Blauwe Hand” heeft hij bij de opening van de haven van onze club zijn erelidmaatschap verkregen. Wij zijn als club met 10 schepen naar Giethoorn gevaren om tijdens deelname aan wedstrijden de opening als eerbetoon aan hem en ,,Visser & Co” bij te wonen.

Wiep was getrouwd met tante Corrie die samen een zoon hadden weer vernoemd naar zijn opa, ,,Gerlof”. Tijdens ons 75 jarig jubileum hebben wij Oom Wiep verzocht om Henk Doevedans te voorzien van allerlei wetenswaardigheden. Dit als reden om uiteindelijk het jubileum boek ,,75 jaar Rijkdom op het water ” te kunnen schrijven. Zijn zoon Gerlof heeft ontstellend veel foto’s verzameld over de periode 1900 tot 1966.

 

 


 

Jouke Tuinstra

30m2 nummer 8

Erelid sinds 2001

Waarom ik de 30m2 en de 30m2 club een bijzonder warm hart toedraag heeft zo zijn oorzaken, waarvan ik een paar ga noemen.

De eerste ontmoeting met de 30m2 was in jaar 1935 toen ik 5 jaar oud was. Mijn vader had toen een 30m2 (een 7 meter) gekocht welke in de schiphuizen van Tasma te Grouw aan het Pikmeer lag.De dag dat wij de boot ophaalden waaide het hard uit het oosten. De golfslag van het Pikmeer liep de schiphuizen binnen, wat in mijn beleving een spookachtig geklots veroorzaakte. Dat geluid maakte mij enigszins angstig. Het is vaak zo, als de angst overwonnen is, wordt het daarna één van plezierigste bezigheden. In het geval van mij is dat zeer goed uitgekomen.

Het ligt vers in mijn geheugen dat in plus minus het jaar 1976 een miserabel klein aantal boten aan de start verscheen. Het 30 kwadraat wedstrijdzeilen stond op instorten. Met urenlange telefoongesprekken gedurende meerdere jaren door mij met behulp van mijn dochter Jelly is het uiteindelijk gelukt steeds meer 30 kwadraat eigenaren over te halen om lid te worden van onze club en mee te zeilen in de wedstrijden. Dit was voor mij een geweldige opsteker en een aangrijpende gebeurtenis.

De bovengenoemde voorvallen hebben er toe bijgedragen dat ik mij zeer betrokken voel bij het reilen en zeilen van de 30 kwadraat club. Dat ik in het jaar 2001 benoemd ben als erelid van deze prachtige club wordt door mij zeer gewaardeerd. Verder zijn er nog heel veel mooie en sensationele herinneringen aan allerlei gebeurtenissen. Om deze allemaal op te noemen zou meer plaats vergen dan de toegestane paar honderd woorden. Voor een uitgebreider uiteenzetting verwijs ik naar mijn schrijven getiteld: geschiedenis van de 7.10 meter naar de 30m2 nummer 28 en de 30m2 nummer 8..

Wij spreken de hoop uit dat het 30m2 leven door de leden en geïnteresseerden lang en bruisend zal voor bestaan. Lange leve het 30 kwadraat leven!

Van Jouke en Greet Tuinstra.


 

William Geveke

30m2 nummer 15

Erelid sinds 2013

Van Dirk de Vries kreeg ik het verzoek een verhaal te maken over wat het erelidmaatschap voor mij betekent in 350 woorden. Wat een ieder bekend is, is dat ik niet kort van stof ben en daarom maak ik om die reden een uittreksel van een langer, bijbehorend verslag. ( zie onder boten – geschiedenis – “Van Sperwer naar Twinkle)

Op 14-jarige leeftijd kocht ik, (met later geld van mijn vader) de 30m2 nummer 5 genaamd Emmy. Dit schip is door mij, als eerbetoon aan de 7.10 nummer 3 en de 30m2 nummer 16 beiden genaamd ,,Sperwer” vernoemd.  Mijn vader had vele prijzen met deze schepen gewonnen.

Dit schip heeft voor mij aan de basis gestaan van vele jaren, dat ik  bestuurslid (totaal 20 jaar) heb mogen zijn. De reden dat ik afscheid van dit schip heb genomen? Om schepen die in de verkoop kwamen te kunnen kopen en hierdoor voor de wedstrijd te behouden. Dit heeft later uiteindelijk geleid, tot de aankoop van de nummers 17 , 30 en de 15.

Genoemde 20 jaar hebben bijgedragen aan een groei zoals door Jouke omschreven, om trots op te zijn. (zie onder boten – geschiedenis – de 28). Hoogtepunten voor mij zijn ons 75,  90 en 100-jarig jubileum waar ik als bestuurslid mijn bijdrage aan mocht geven. Het benoemen van Johan Schootstra en eerder Jouke Tuinstra als erelid waren voor mij tevens een bekroning. Ook deze twee personen hebben ieder op hun eigen wijze samen met zowel bestuur als zeilers bijgedragen aan wat onze 30m2-club nu betekent.

Een voorbeeld was onze steigerparty afgelopen Sneekweek. Voor mij was het een visitekaartje aan andere klassenorganisaties. Het was een voorbeeld hoe je in deze tijd toch niet alleen een eenheidsklasse, maar ook buiten de wedstrijd als club een eenheid kunt zijn. Niet alleen de geweldige schepen maar ook zijn zeilers en het bestuur, dat alles maakt het voor mij, om trots op het erelidmaatschap van deze club te mogen zijn. Mijn erelidmaatschap draag ik dan ook op aan mijn grootvader William Geveke, die 95 jaar geleden ook aan de basis heeft gestaan waaraan ik dit te danken heb.


 

Johan Schootstra

30m2 nummer 5

Erelid sinds 2017

In 1971 ben ik begonnen in de Vaurien. Mijn vader aan het roer en ik aan de fok; later ik aan het roer en m’n zus (Gea) aan de fok en vanaf 1979 met Annette.

Na 3 Vauriens in 1989 gestopt en 2 jaar soms bemand in de Valk en soms nog in de Vaurien van mijn broer bemand.
In 1993 vroegen kennissen van mijn schoonouders of ik misschien wou bemannen bij hun zoon want iemand had afgezegd. Ik zegde toe en hoorde toen pas dat het in een 30m2 was. Even had ik bedenkingen want een 30m2 was toch voor sigaarrokende en berenburg drinkende oudere mannen die bovendien niet konden zeilen? Vooruit maar, ik had al toegezegd (deze zoon was trouwens Tjerk Tuinstra). Na 1 wedstrijd had ik mijn vooroordeel al bijgesteld want dit zeilde gewoon fantastisch.

1 wedstrijd werden al gauw meerdere en het jaar daarop werd ik samen met Annette de vaste bemanning van Tjerk in de 9 en hebben we met z’n 3en vele prijzen gewonnen met als hoogtepunt 6 eentjes bij de NNWB kampioenschappen in 1994. In 1996 kreeg ik de kriebels om zelf weer te gaan sturen en volgens William moest dat de 5 worden en na een paar telefoontjes kochten wij de 5 van Alex van het Zand.

Samen met Annette en mijn broer Fons hebben we toen 2 jaar gezeild en daarna heeft Harm Nakken het van mijn broer overgenomen. Na 10 jaar is Harm gestopt en heeft Andries Magre ongeveer 4 of 5 jaar meegezeild en nu al weer 4 jaar met Gerben Meter. De 5 staat vanaf 1997 in de epoxy en vanaf 1999 in de mat.
Sinds 1999 ben ik lid van de technische commissie en we zijn toen meteen begonnen om bijna alle toen zeilende boten te gaan meten samen met Sjoerd Bootsma (toenmalig TC lid NNWB) om meer eenheid in de boten te brengen. Ik ben blij dat ik de afgelopen jaren meerdere mensen enthousiast heb weten te maken voor de klasse en hoop nog vele jaren in deze fantastische enerverende boot te mogen zeilen.