Van Sperwer naar Twinkle

Erelidmaatschap William, Medemblik 2 februari 2018

Mijn erelidmaatschap heb ik gekregen tijdens het overdragen van mijn voorzitterschap aan Jan Lubbert Bos in de jaarvergadering van 23 maart 2013 in de Gouden Leeuw te Terherne. Dit voorzitterschap heb ik mogen bekleden vanaf 1999. 
Hoogtepunten voor mij waren tijdens dit voorzitterschap het 90-jarig jubileum, aan boord van de ,,Frisian Queen” in 2002 te Grou en het 100-jarig jubileum met als verrassing de benoeming van ,,Boot van het Jaar” in 2012 tijdens de Sneekweek. Deze hoogtepunten waren niet alleen tot staan gekomen.
Zonder Froukje Oostra, Pieter Tuinstra, Jeanette Schuil, Harm Nakken, Anna Bruinsma, Arnold Bosma en Sigrid Schotanus was dit niet gelukt.

Tevens mocht ik secretaris-penningmeester wezen vanaf 11 mei 1983 tot maart 1990. Mijn medebestuursleden waren Jouke Tuinstra als voorzitter en in het begin Jelly Tuinstra als secretaris en later Reindert de Boer als bijzonder bestuurslid. Met Jouke en Reindert hebben wij de 30m2-club van de ondergang gered. Wij waren kort gezegd op sterven na dood. Door het in het leven roepen van een commissie van aanbeveling met Hans Wiegel als voorzitter en vele hotemetoten in de watersport, hebben wij vele initiatieven genomen. Mijn erelidmaatschap heb ik van de 30m2-club gekregen als waardering voor bovenstaande.

Maar voor mijzelf draag ik dit erelidmaatschap in het bijzonder op aan mijn grootvader William Geveke die 100 jaar geleden voor de huidige club voor die tijd iets belangrijks heeft bijgedragen. Volgens mijn opa in een verslag ,,Rond om de Sperwer” kocht hij in 1919 samen met zijn broers Herman en Lodewijk eerst een Scheldejol en later een 7.10 genaamd de Meeuw. 

In 1930 liet hij een nieuwe 7.10 de Sperwer bouwen waar hij vele prijzen mee zou winnen en wat mede de aanleiding was in 1936 de 30m2 als eenheidsklasse in het leven te roepen. Aan dit alles is het te danken dat mijn vader en zijn broers ook besmet raakten met het 30m2-virus. Mijn vader was een begenadigd zeiler. In 1947 werd hij geselecteerd in Engeland voor de Olympische spelen van 1948 in Engeland. Tevens heeft hij de Valspar wisselprijs 10 x gewonnen.

In 1945 kreeg mijn vader van Jurjen Visser de nummer 16 waar hij vele prijzen mee zou winnen. Als kind raakte ik (zie bijgaande foto samen met Oom Tjeerd) op 4-jarige leeftijd, hier ook mee besmet. Op 15-jarige leeftijd (1963) kocht ik van Gerrie Brink voor 3.200,- gulden met geld van mijn vader de 30m2 nummer 5, toen nog genaamd ,,Emmy” en herdoopte deze met de naam ,,Sperwer”. Als dank van mijn vader mocht ik hierdoor als bemanning samen met broer Johan mee de wedstrijden in en mocht daar ook mee toervaren. In 1972 was het trouwjaar van mijn broer Johan en mij en dit was de aanleiding voor mijn vader, om wegens gebrek aan bemanning, de 5 te verkopen. Na mijn vaders overlijden in 1977 ben ik gaan bemannen aan boord van de nummer 4, eerst bij Fokke de Boer waar wij in 1977-78-79 NNWB kampioen mochten worden. Hierna ben ik bij broer Reindert de Boer, mijn latere bestuurslid gaan bemannen. Hij wist hierna nog 2 maal de hoofdprijs in de Sneekweek te winnen.

In 1981 heb ik de nummer 6 mogen sturen, eigendom van een leraar genaamd Bolhuis. Deze had geen wedstrijdaspiraties en mocht ik zijn boot lenen.
Dit was dan ook de reden dat ik in 1982 de 5 van Taeke Wierda weer terug heb gekocht ofwel geruild voor een nieuwe 12 voets-jol. (18.000 gulden)
In 1987 kocht ik van Jopie Bouman de nummer 30 die ik op voorwaarde van het dek blauw te schilderen door heb verkocht aan mijn broer Johan. (25.000,-)
In 1992 verkocht ik de 5 voor 18.000,- en kocht voor 12.000 gulden de nummer 17 ,die niet in wedstrijdconditie verkeerde, van oom Tjeerd. De reden van deze actie was deze boot voor de wedstrijden te behouden. Deze actie werd herhaald in 2011 met de 15. (Deze werd gekocht voor 18.500 euro).

Mijn hoogste prestaties waren bescheiden. In 1985, in tegenstelling van wat in: ,,75 jaar Rijkdom op het water” vermeld staat, won niet Jopie Bouman maar mijn persoontje het Noord Nederlands kampioenschap. (zie bijgaande foto ,,klaar voor te water”). En in 1986 werd ik tweede in de Sneekweek. Luut Hof met de nummer 2 (door mij aan hem uitgeleend namens nicht Petra ) moest de laatste dag voor mij binnenkomen voor de hoofdprijs. Wegens hoogmoedswaanzin mijnerzijds (ik lag namelijk ruim eerste) heb ik hem los gelaten. Hierdoor moest ik met slechts een 2e plaats genoegen nemen.

In 2015 heb ik wegens mijn gezondheid het roer overgedragen aan zoon Lodewijk. Hierdoor is Lodewijk de 4e generatie aan het roer van een 30m2 evenals Corine Geveke en Dirk de Vries (Tuinstra). Door het verkrijgen van het erelidmaatschap van Johan Schootstra heb ik het verzoek gekregen dit bovenstaande als herinnering op papier te zetten. Ik ben nogmaals een ieder dankbaar en trots dat ik dit allemaal voor de 30m2-club heb mogen betekenen.

William